Plecy

Plecy

boję się

twoich czarnych pleców

na nich nosisz

głodną paszczę

nocy 

się boję

i twoich jadowitych węży

co bez namysłu

bez oczu

zaklepione w twardym pancerzu

w skórze

zaciśnięte

odlane

karmiąc je

moim strachem

co rano

nocy się boję

węży się nie hoduje

na mleku

Resztki

Jedliśmy z jednej ręki
wklęsłej jak dno oceanu
i było nam
ciągle mało 

Mam za krótką szyję
i zbyt wąskie dłonie
nachyl się
chłepcz
wystaw czułki
zwierzęta wyszły
z lasu

A tu na wrażliwym gruncie
nie stosujemy my
homines sapientes
wyuzdanych sztuczek
ewolucji
Z nogami w górze
z palcem zanurzonym
w gęstwę
wyjadamy resztki
---

Wokół nas świat cały
bez skóry
i tylko jedno pytanie
jak się do niego
przytulić.